Jak rozpoznać najczęściej występujące pasożyty u dzieci?
Wiek dziecięcy to czas nauki podstawowych zasad higieny. Dzieci często sięgają brudnymi dłońmi do ust lub dotykają językiem lub twarzą brudnych powierzchni. W ten sposób najczęściej wprowadzają pasożyty do organizmu. Jak rozpoznać, czy dziecko ma robaki?
Czy zakażenia pasożytami można uniknąć?
Pasożyty u dzieci zdarzają się bardzo często. Wielogodzinne przebywanie w dużej grupie rówieśniczej w placówkach dydaktycznych, zabawy i korzystanie z publicznych miejsc sprzyjają zakażeniom robaczycami. Jaja pasożytów mogą znajdować się w piaskownicy czy w ziemi, a także na niemytych owocach i warzywach, surowiźnie, na współdzielonych zabawkach, przestrzeniach dotykanych wielokrotnie przez wiele rąk. Również zwierzęta domowe łatwo mogą przetransportować jaja pasożyta do organizmu dziecka. Zakażeń praktycznie nie da się uniknąć dopóki dzieci nie wykształcą w pełni układu odpornościowego i nie zautomatyzują zasad higieny. Aby zminimalizować wystąpienie pasożytów u dzieci:
- regularnie odrobaczaj zwierzęta,
- pilnuj, aby dziecko myło ręce i nie brało brudnych owoców, warzyw czy przedmiotów do buzi,
- regularnie i często zmieniaj pościel oraz ręczniki.
Jakie są objawy robaków u dziecka?
Objawy zakażenia pasożytami są niejednoznaczne i mogą oznaczać również inne schorzenia u dziecka. O zakażeniu pasożytami u dziecka mogą świadczyć:
- uczucie mdłości z rana,
- swędzenie w okolicy odbytu,
- apatia, brak apetytu,
- nadmierne pobudzenie lub zmęczenie,
- łaknienie słodyczy kosztem zwykłego posiłku
.
Innymi równie często pojawiającymi się objawami zarażenia pasożytami u dzieci mogą być także dolegliwości ze strony układu pokarmowego - biegunka, wzdęcia, nieokreślone bóle brzucha, nudności, wymioty, a także stan podgorączkowy, przewlekły kaszel, nieokreślona wysypka, bladość skóry, podkrążone oczy. Najczęściej występującymi pasożytami u dzieci są owsiki, glista ludzka i lambie.
Owsiki u dzieci
Owsica albo Enterobioza to robaki pasożytnicze z grupy nicieni, które u dzieci występują naprawdę często. Zakażają się nią przede wszystkim dzieci w wieku wczesnoszkolnym i przedszkolnym. U części dzieci choroba ma całkowicie bezobjawowy przebieg, jednak przebieg owsicy zależy od liczby pasożytów, czasu trwania choroby i wrażliwości osobniczej.
Najczęstsze objawy owsicy to: świąd okolicy odbytu nasilający się nocą, utrata apetytu, bladość skóry, cienie pod oczami. Obserwuje się także: nadpobudliwość nerwową, zgrzytanie zębami, częsty płacz, zaburzenia koncentracji, problemy ze snem. Zdarza się, że w kale można zaobserwować robaki gołym okiem. To podłużne robaki przypominające nitki w kolorze białym, pół-transparentnym, ok 1 cm długości i 4 mm szerokości.
Diagnoza owsicy
Badanie kału w kierunku pasożytów i wymaz na owsiki. Wymaz na owsiki u dziecka najlepiej pobrać rano zaraz po przebudzeniu, przed wypróżnieniem.
Leczenie owsicy
Podanie odpowiedniego preparatu przepisanego przez lekarza. W zależności od leku, kurację powtarza się po 7, 15 lub 20 dniach. Przy wykryciu owsików u dziecka leczeniu muszą się poddać wszyscy w domu.
Glista ludzka u dzieci
Glistnica jest chorobą pasożytniczą powodowaną zarażeniem glistą ludzką (Ascaris lumbricoides). Glistą ludzką nie zarazimy się przez bezpośredni kontakt z osobą chorą ani przez wspólne korzystanie z toalety a jedząc niemyte owoce czy warzywa, pijąc nieprzegotowaną wodę, wkładając brudne ręce do buzi. Objawy zarażenia glistą ludzką u dziecka zależą od stadium rozwojowego glisty oraz jej miejsca pobytu w organizmie.
Objawami ze strony układu oddechowego mogą być:
- kaszel (obecność larw w krtani),
- odpluwanie podbarwionej krwią wydzieliny,
- zaostrzenie objawów alergii,
- ogólne złe samopoczucie,
- gorączka.
Objawy nasilają się często w nocy i mogą utrzymywać się około 2 tygodni (tyle czasu larwa wędruje przez płuca), po czym samoistnie ustępują. W przypadku zajęcia układu pokarmowego możemy zaobserwować: bóle brzucha, biegunki lub zaparcia, zaburzenia łaknienia, nudności, wymioty, wzdęcia. Zarażenie glistą ludzką może prowadzić do apatii bądź nadmiernego pobudzenia, zaburzeń snu, a w przypadku długo trwającej choroby – do zahamowania rozwoju psychofizycznego.
Diagnoza i leczenie
. Po 2 tygodniach zazwyczaj sprawdza się skuteczność leczenia badając kał i w razie niepowodzenia powtarza kurację.
Lamblioza u dzieci
Lamblioza inaczej Gardioza to pasożytnicza choroba, która przenosi się ze skażoną wodą, żywnością i poprzez kontakt z odchodami zarażonych ludzi i zwierząt. Jest to jedna z najczęstszych chorób pasożytniczych, jakie dotykają człowieka. Wywoływana prze pierwotniaka Giardia lamblia. Zakażenie często spotykane jest w dużych skupiskach ludzkich. Sprzyja mu brak higieny, np. mycia rąk przed posiłkiem czy po wyjściu z toalety, zabawy w piasku, ziemi, ale także picie nieprzegotowanej wody, czy kąpiel w rzece. Zanieczyszczona odchodami ludzkimi woda, ścieki, baseny również mogą być źródłami zakażenia. Jedynym żywicielem lamblii jest człowiek, a zarażenie następuje przez połknięcie cyst.
Jak rozpoznać lambiozę?
Objawy pojawiają się już po kilku dniach
- wymioty i biegunka
- bóle brzucha, nudności
- duży spadek masy ciała,
- brak apetytu, osłabienie,
- senność,
- stan podgorączkowy
Lamblie mogą u dzieci powodować zahamowanie rozwoju psychofizycznego, bo zaburzają wchłanianie tłuszczów i węglowodanów, co - wraz niedoborem witamin, białek i mikroelementów spowodowanym ciągłymi biegunkami - prowadzi do niedożywienia.
Diagnoza i leczenie
Badanie kału i podanie odpowiedniego leku przeciw pasożytom. Ponieważ cysty są wydalane cyklicznie badanie kału należy powtarzać. Lekarz może również zalecić wykonanie badania krwi z rozmazem i/lub pobranie treści z dwunastnicy i przebadanie jej na obecność żywych pierwotniaków.
